Ubezpieczenie kredytu

Umowa ubezpieczenia kredytu jest umową, w której zakład ubezpieczeń bierze na siebie (w całości lub określonej części) ryzyko Banku związane z udzieleniem kredytu określonemu kredytobiorcy. Na podstawie umowy ubezpieczenia kredytu zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do wypłacenia Bankowi określonego odszkodowania w przypadku wystąpienia określonych zdarzeń, których konsekwencją będzie brak zaspokojenia przez kredytobiorcę wierzytelności Banku z tytułu udzielonego kredytu wraz z należnymi odsetkami i kosztami.

Użytkownik

osoba fizyczna upoważniona przez posiadacza pakietu (rachunku) do korzystania z Kanałów Elektronicznych i, lub dokonywania operacji przy użyciu kart płatniczych - w imieniu i na rzecz posiadacza pakietu (rachunku).

Usługa SMS

usługa polegająca na zapewnieniu dostępu do informacji o rachunkach bankowych Klienta i składania dyspozycji za pomocą komunikatów tekstowych transmitowanych w sieci telefonów komórkowych na warunkach określonych przez operatora sieci.

Usługa WAP

usługa polegająca na zapewnieniu dostępu do informacji o rachunkach bankowych Klienta i składania dyspozycji za pośrednictwem telefonu z dostępem do Internetu, obsługującego protokół WAP.

Ubezpieczenia grupowe

Ubezpieczenie osobowe, w którym jedną stroną jest grupa osób. Obecnie prowadzi się grupowe ubezpieczenia na wypadek śmierci oraz następstw nieszczęśliwych wypadków.

Ubezpieczenie

Zabezpieczenie przed stratami finansowymi przez podzielenie się ryzykiem z innymi.

Ubezpieczenie majątkowe

Ubezpieczenie, którego przedmiotem jest mienie, lub określona wartość majątkowa.

Ubezpieczenie osobowe

Ubezpieczenie, którego przedmiotem jest życie człowieka lub jego zdolność do pracy.

Ubezpieczenie zdrowotne

Umowa, w ramach której w zamian za opłacanie składek ubezpieczonemu przysługuje w przypadku choroby wypłata pokrywająca koszty leczenia. Ubezpieczenie zdrowotne może mieć charakter publiczny (jest wówczas częścią systemu zabezpieczenia społecznego) lub prywatny.

Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny

Fundusz ochronny, którego zadaniem jest wypłacanie odszkodowania z tytułu obowiązkowych ubezpieczeń w przypadkach szkody na osobie, gdy sprawca szkody nie został zidentyfikowany oraz za szkody w mieniu i na osobie, gdy sprawca nie posiadał ubezpieczenia obowiązkowego.

Ubezpieczony

Osoba fizyczna podlegająca co najmniej jednemu z ubezpieczeń społecznych (emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu, wypadkowemu) i/ lub ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Ubezpieczyciel

Zakład ubezpieczeniowy, towarzystwo ubezpieczeniowe.

Ulgi podatkowe

Przewidziane w przepisach prawa podatkowego zwolnienia, odliczenia, obniżki albo zmniejszenia, których zastosowanie powoduje obniżenie podstawy opodatkowania lub wysokości podatku, z wyjątkiem obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz innych odliczeń stanowiących element konstrukcji tego podatku.

Umowa ubezpieczenia

Umowa, przez którą zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenia w razie zdarzenia przewidzianego w umowie ubezpieczenia, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Unia celna

Forma ugrupowania integracyjnego, polegająca na całkowitym zniesieniu ceł we wzajemnych stosunkach handlowych państw należących do unii celnej, a ponadto ustanowieniu przez te kraje wspólnej taryfy celnej oraz wspólnej polityki handlowej wobec krajów trzecich; unia celna została powołana w 1968 roku przez kraje Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej na podstawie zapisów Traktatu Rzymskiego; unia celna jest jednym z etapów integracji gospodarczej.

Unia Europejska

Unia Europejska jest obszarem gospodarczym, na którym postanowiono zapewnić swobodny przepływ towarów, usług, ludzi i kapitału. Zamierzenia te nie są jeszcze w pełni zrealizowane – zwłaszcza w odniesieniu do swobody przepływu ludzi z kraju do kraju. Produkt wytworzony w którymkolwiek kraju może być bez żadnych przeszkód i bez dodatkowych opłat sprzedany w dowolnym innym kraju Unii, podobnie swobodnie może być zainwestowany kapitał. Unia Europejska stanowi zatem jednolity rynek, czyli wspólny obszar gospodarczy, na którym realizowanych jest wiele wspólnych przedsięwzięć (np. wspólna polityka rolna), obowiązują jednolite zasady regulacji rynku (np. polityka ochrony konkurencji), docelowo obowiązywać ma jedna waluta (euro), a polityka gospodarcza ma zostać w znacznym stopniu skoordynowana. Powstanie Unii Europejskiej jest kolejnym etapem integracji gospodarczej kontynentu europejskiego, realizowanej od lat 50-tych w ramach Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG).

EWG powstała w 1957 r., jako umowa 6 krajów (Francji, RFN, Włoch, Belgii, Holandii i Luksemburgu). W 1993 r., gdy wszedł w życie Traktat z Maastricht, EWG została przekształcona w Unię Europejską. Stopniowo, do roku 2007 do EWG i Unii przystąpiło kolejnych 21 krajów (w tym od maja 2004 r. Polska). Nowe kraje członkowskie w niektórych dziedzinach – np. swobody przepływu pracowników – zgodziły się na kilkuletnie okresy przejściowe, podczas których nie korzystają jeszcze z pełni praw członkowskich.

Od czasu wprowadzenia wspólnej waluty euro i znacznego skoordynowania polityki gospodarczej większości krajów Unii, z etapu wspólnego rynku Unia przesunęła się na wyższy poziom integracji gospodarczej - poziom unii gospodarczej i walutowej. Silniej zintegrowana mogłaby być już tylko jakaś forma konfederacji.
Milowe kroki w rozwoju gospodarczym Unii były następujące:

• 1957 – podpisanie Traktatu Rzymskiego o powstaniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (wspólnego rynku);
• 1973 – rozszerzenie EWG o kraje EFTA (Wielką Brytanię, Danię, Irlandię);
• 1981-1986 - rozszerzenie EWG o znacznie uboższe kraje śródziemnomorskie (Grecję, Hiszpanię, Portugalię), rozwój polityki regionalnej;
• 1992 – podpisanie Traktatu z Maastricht, tworzącego Unię Europejską;
• 1995 – rozszerzenie Unii o Austrię, Finlandię i Szwecję;
• 1999 – wprowadzenie wspólnej waluty euro;
• 2004-2007 – rozszerzenie Unii o kraje Europy Środkowo-Wschodniej.

Czy to już koniec integracji gospodarczej kontynentu europejskiego? Dziś nikt jeszcze nie umie odpowiedzieć na to pytanie.

Rozszerzona Unia Europejska jest obecnie największą gospodarką i największym rynkiem świata. Unię zamieszkuje więcej ludzi, niż USA i Japonię razem wzięte. Wytwarzana w UE produkcja (PKB) jest o 5% wyższa niż w USA i 2,5-krotnie wyższa niż w Japonii. Unia jest również największym na świecie eksporterem, a mocne euro staje się powoli jedną z dwóch głównych walut rezerwowych świata. Dynamika rozwoju gospodarczego Unii jest jednak niższa niż w USA, a poziom dochodów na mieszkańca o blisko jedną trzecią skromniejszy niż u Amerykanów i o 10% skromniejszy niż u Japończyków.

Unia gospodarcza

Forma ugrupowania integracyjnego, polegająca na tym, że państwa w niej uczestniczące oprócz spełnienia warunków unii celnej, decydują się na harmonizację narodowej polityki gospodarczej, co ma przygotować te kraje do pełnej integracji ekonomicznej, w której prowadzą one wspólną politykę gospodarczą i powołują organ ponadnarodowy, który ma ją kontrolować.

Unia Gospodarcza i Walutowa

UGW (z ang. Economic and Monetary Union - EMU) jest kontynuacją procesu integracji europejskiej; proces dochodzenia do UGW rozpoczął się 1 lipca 1990 roku i został podzielony na trzy etapy: pierwszy etap (1 lipiec 1990 r. - 31 grudzień 1993 r.) - utworzenie jednolitego rynku wewnętrznego, opartego na swobodzie przepływu towarów, usług, osób i kapitału na terenie UE, drugi etap (1 styczeń 1994 r. - 31 grudzień 1998 r.) - spełnienie przez państwa członkowskie kryteriów zbieżności warunkujących przystąpienie do UGW, a także powołanie Europejskiego Instytutu Walutowego (zalążka Europejskiego Banku Centralnego), trzeci etap (1 styczeń 1999 r. - 31 grudzień 2001 r.) - wprowadzenie wspólnej waluty euro w obiegu bezgotówkowym; w skład UGW wchodzi obecnie 16 krajów członkowskich Unii Europejskiej: Austria, Belgia, Cypr, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Malta, Niemcy, Portugalia, Słowacja, Słowenia i Włochy.

Unia walutowa

Grupa państw lub regionów, które mają wspólną politykę monetarną i kursową, a ich waluty zostały powiązane między sobą sztywnymi kursami walutowymi.

Urzędy statystyczne

Instytucje publiczne, których zadaniem jest gromadzenie i publikowanie danych opisujących stan gospodarki.

Usługi

Dobra ekonomiczne które służą realizacji potrzeb konsumentów, występujące w formie niematerialnej, zazwyczaj konsumowane na miesjcu wytworzenia.

Utarg całkowity przychód całkowity

Suma pieniędzy uzyskana ze sprzedaży wyrobu: iloczyn ceny i wielkości sprzedaży.

Utarg krańcowy przychód krańcowy

Kwota o jaką zwiększył się utarg (przychód), w wyniku sprzedaży dodatkowej jednostki wyrobu.

Użytkownik wieczysty

Osoba fizyczna lub osoba prawna, która posiada w użytkowaniu wieczystym grunty lub nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa albo gminy.